Titel: Thuis in Virgin River (Virgin River, #1)
Auteur: Robyn Carr
Uitgeverij: Harlequin
Ebook: 301 p.
“Het enige wat Melinda Monroe wil, is wég. Weg uit Los Angeles, waar het leven druk is en gecompliceerd, en alles haar herinnert aan Mark – haar overleden man. In een opwelling reageert ze op een advertentie voor een verpleeg- en verloskundige in Virgin River, een klein dorpje in Californië. Dit zou weleens precies de verandering kunnen zijn die ze nodig heeft! Helaas, het beloofde schattige huisje in idyllische omgeving blijkt een aftandse blokhut te zijn aan een modderweg, waar ze met haar stadse cabrio meteen vast komt te zitten. En de bejaarde plaatselijke arts, die ze zou assisteren, doet ronduit vijandig tegen haar.
Inpakken en wegwezen, denkt ze, maar een vondelingetje gooit roet in het eten. Eerst moet ze onderdak vinden voor deze baby. En misschien moet ze ook eerst maar eens echt kennismaken met Jack, de knappe eigenaar van de plaatselijke bar.
Het lijkt wel of er telkens weer dingen zijn die haar in Virgin River houden. Zou ze dan toch haar thuis gevonden hebben?”
Mijn mening:
Een prachtige omgeving én een hechte gemeenschap … die combinatie doet bij mij meteen een belletje rinkelen. Zelfs al mocht haar naam niet op de cover van ‘Virgin River’ gedrukt staan, dan nog had dit boek me al snel aan Robyn Carr doen denken. Net als Thunder Point is ook Virgin River een klein dorp omringd door een schitterend natuurgebied. Ver weg van alle drukte en met een laag inwonersaantal waardoor iedereen elkaar persoonlijk kent.
Die factoren zijn ook de reden waarom Melinda Monroe besluit om in te gaan op de vacature van verpleeg -en verloskundige in Virgin River. De foto’s van het idyllische huisje waar ze gedurende een jaar mag verblijven wisten haar meteen te overtuigen. Ver weg van alle drukte, naar een dorpje waar het leven (dat hoopt ze alleszins) een pak eenvoudiger zal zijn. Ze ziet het al helemaal voor zich maar haar eerste nachtelijke kennismaking met Virgin River zorgt er voor dat ze al meteen weer in haar auto wil stappen én terug rechtsomkeer wil maken.
Het lot heeft echter andere plannen voor haar in petto en lijkt er dan ook voor te zorgen dat er telkens weer iets anders voorvalt waardoor Mel haar vertrek steeds langer uitstelt.
Ik kan niet ontkennen dat er enkele zaken waren waarbij ik mijn wenkbrauwen optrok. Zo begrijp ik dat Robyn Carr duidelijk wil maken dat Melinda een echt stadsmeisje is en vrij veel aandacht besteed aan haar uiterlijk en kleding. Dat ze met haar inkomen als verpleegster zoveel geld aan kleding kan spenderen vond ik dan weer net iets minder realistisch.
Carr doet ook erg haar best om te benadrukken dat Virgin River erg afgelegen ligt. Daar is op zich niets mis mee natuurlijk, want net die rustige ligging draagt in grote mate bij aan de charme van het dorp. Alleen had ik soms de indruk dat het wel erg primitief werd voorgesteld.
Gelukkig verstoorden deze zaken niet het leesplezier waar ik op reken wanneer ik de boeken van deze schrijfster lees. Het was leuk om al lezend te merken hoe Mel na de eerste, tegenvallende kennismaking met dit dorpje, stilletjes aan de bewoners ontmoet en zich geleidelijk aan steeds beter op haar plek lijkt te voelen. Hoe ze stilletjes aan net als de meeste inwoners van Virgin River andere prioriteiten krijgt en hierdoor het drukke leven als stadsmeisje steeds minder mist.
Het leuke aan de boeken van Robyn Carr is dat ze niet enkel een schrijfstijl hanteert die erg vlot leest, maar dat die er samen met de uitwerking van haar personages voor zorgt dat haar verhalen erg toegankelijk zijn. De bewoners van Virgin River mogen dan wat clichématig zijn, ze slagen er wel in om je met hen te laten meeleven.
‘Thuis in Virgin River’ mag dan geen onverwachtse plotwendingen bevatten, het boek is wel romantisch, grappig, ontroerend én vooral erg ontspannend dankzij het uiterst gemoedelijk tempo dat net als Virgin River lijkt voort te kabbelen.
Ik ben het helemaal met je eens!
Haha… Misschien verdienen verpleegkundigen in de VS meer dan hier? En haar (overleden) man was arts. Dan kun je je wat veroorloven 😉
Maar dat terzijde. Ik heb zo genoten van de Virgin River-serie. Alle boeken waren heerlijk lezen, al vind ik het een iets minder dan het ander. Ik herlees de serie momenteel (af en toe pak ik weer een boek in de juiste volgorde natuurlijk), dat zegt al genoeg.
Groetjes, Marjon.