Titel: Met open armen (Thunder Point, #3)
Auteur: Robyn Carr
Uitgeverij: Harlequin
E-book: 224 p.

“Devon kan bijna niet geloven dat het haar is gelukt: samen met haar dochtertje, Mercy, is ze ontsnapt uit de commune waar ze jaren deel van uitmaakte. Nu maar hopen dat ze veilig is in Thunder Point, waar ze dankzij de hartelijke inwoners een prettig – en heerlijk normáál – bestaan aan het opbouwen is. En waar Spencer woont, een bijzonder knappe footballcoach die net zo geïnteresseerd lijkt te zijn in haar als zij in hem.

Na het tragische verlies van zijn vrouw zit Spencer niet te wachten op een nieuwe relatie. Toch lukt het hem niet bij de mysterieuze Devon uit de buurt te blijven – hij voelt zich als een magneet tot haar aangetrokken. En wanneer er dan eindelijk sprake is van de eerste kus, is er geen houden aan. Heel voorzichtig lukt het hem weer te geloven in de liefde. Maar dan doet Devon een onthulling waardoor alles op zijn kop komt te staan…”

Mijn mening:

Al snel nadat je in dit boek bent gestart weet je vrijwel perfect wat je mag verwachten. Je kan bijna met zekerheid voorspellen wat Devon te wachten staan. Dankzij Robyn Carr’s aangename en vlotte schrijfstijl verdwijnt die voorspelbaarheidsgraad echter al snel naar de achtergrond.

Net als in haar andere boeken slaagt de schrijfster er ook met dit boek opnieuw in om je met haar personages te laten meeleven. Zowel met Devon, die na enkele ongelukkige jaren ontsnapt is uit een commune en nu samen met haar dochtertje Mercy als inwijkeling terechtkomt in Thunder Point, als met de jonge weduwnaar Spencer.

Die laatste kennen we al dankzij het vorige boek in de Thunder Point-serie, dus was het wel leuk dat Devon en Mercy nieuwe personages waren die we pas in ‘Met open armen’ voor het eerst te zien krijgen.
Dat deze boeken erg aangenaam geschreven zijn en de verhalen vlot weg lezen heb ik al vermeld. Wat mij ook erg aanspreekt in de boeken van deze schrijfster is dat ze de verhalen van de hoofdpersonages verweeft met het verder uitwerken van vorige verhaallijnen. Je leert steeds meer personages kennen maar volgt tegelijkertijd de levensloop van eerdere karakters. In dit boek gebeurd dat vooral meer naar het einde toe. Op die manier moet je niet snel afscheid nemen van geliefde personages en dat vind ik persoonlijk een groot voordeel.

Het boek leest heel snel weg, maar wanneer het einde in zicht komt lijkt het alsof er een stukje verhaal vergeten werd door de schrijfster waardoor een belangrijke gebeurtenis niet enkel onverwacht maar ook vrij ongeloofwaardig overkomt. Ondanks die aangetaste geloofwaardigheid blijft het een plezier om dit derde deel in de Thunder Point-serie te lezen.

Ik hou nu eenmaal van dit kleine dorpje waar elk gezin, elk koppel en elke bewoner een bouwsteen lijkte te zijn van hun samenleving. Samen vormen ze het gemoedelijke Thunder Point waar men niet enkel voor elkaar klaarstaat, maar ook bereid is om mensen een tweede kans aan te bieden. Een kans die velen van hen in het verleden ook vonden toen ze hier terecht kwam.

Een hechte gemeenschap met aardige mensen die verdraagzaam zijn in plaats van veeleisend. Natuurlijk moet het heerlijk wonen zijn wanneer je vanuit je woning van een prachtig uitzicht kan genieten. Het zijn echter de inwoners die er voor zorgen dat Thunder Point zo vertrouwd aanvoelt. De perfecte locatie om ongeacht je voorgeschiedenis opnieuw te beginnen en nieuwe vrienden te maken.