Natuurlijk bevat een boek een verhaal, het zou maar erg zijn indien dit niet het geval was. Bij sommige boeken hoort echter nog een tweede verhaal én het zijn net die boeken die ik in deze blogpost met jullie wil delen.

Waarschijnlijk komen hier enkele exemplaren aan bod waar jullie al eerder het verhaal van gehoord hebben, dus ik verontschuldig me nu alvast voor die herhaling.

‘Een nieuw begin’ is het eerste boek uit Robert Jordan’s omvangrijke ‘Het rad des tijds’-serie. De boeken ernaast zijn zoals jullie ongetwijfeld al zelf hebben gezien, van een andere auteur én toch zijn ze voor mij met elkaar verbonden. De boeken van Stan Nichols zijn immers van mijn echtgenoot. Jammer genoeg heeft hij beide keren de pech gehad dat het derde boek nooit afzonderlijk werd uitgegeven. Geen flauw idee waarom je zo iets zou doen, behalve om het je lezers moeilijk te maken, maar telkens opnieuw verscheen dus het eerste boek, vervolgens het tweede deel en uiteindelijk de trilogie. Best wel ergerlijk vermits je natuurlijk geen zin hebt om die trilogie aan te schaffen wanneer je de eerste twee boeken reeds in de kast hebt staan.

Toen ik dus online een wedstrijd zag verschijnen waarbij de troostprijs de tweede Orcs-trilogie was deed ik meteen mee om dit boek voor mijn echtgenoot te winnen. Waar ik niet op rekende was dat ik dit keer eens WEL geluk zou hebben met de schiftingsvraag. Ik gaf immers exact het juiste antwoord én won daardoor de vrijwel volledige serie van ‘Het rad des tijds’. Enkel het laatste boek mis ik nog en nee, ik heb de boeken tot nu toe nog STEEDS niet gelezen. Shame on me …

Deze drie boeken en dan vooral ‘Fataal weekend’ was de start van mijn eerste serie die ik probeerde te vervolledigen. Jaren geleden las ik de boeken van Patricia Cornwell immers erg graag. In die periode las ik hoofdzakelijk thrillers en was ik steeds aan het wachten op het nieuwe boek van Cornwell. Dankzij rommelmarkten en garageverkopen heb ik een heel deel boeken uit haar Scarpetta-serie bij elkaar gekregen, alleen ben ik na een tijdje op een ander genre boeken overgestapt en las ik plots veel minder thrillers. Vorig jaar mocht ik ‘Rood waas’ recenseren en toen kwam ik jammer genoeg tot de vaststelling dat ik de meer recente boeken uit deze serie niet zo leuk meer vind.

Jaja, ik weet het. * Hier is ze weer hoor, met haar Gini Koch-boeken* Ik ben nog steeds geen aandeelhouder bij de Koch-foundation, wel ben ik nog steeds ONTZETTEND blij dat ik ‘Touched by an alien’ won dankzij een Goodreads-Giveaway. Meteen ook de enige Goodreads-giveaway waar ik in de prijzen viel, maar wat voor een prijs. Als ik dat eerste boek niet had toegestuurd gekregen had ik Kitty en Martini waarschijnlijk nooit ontdekt. Ondertusse heb ik al acht boeken uit deze serie in mijn bezig (momenteel is er eentje uitgeleend, ik heb dus wel degelijk goed geteld 😉 ) én ik heb ze stuk voor stuk met verslonden. Blijkbaar zijn er ondertussen weer één (zelfs bijna 2) nieuwe delen verschenen. Binnenkort moet ik die dus maar eens bestellen zodat deze schrijfster me weer aan het lachen kan brengen.

Deze moest hier natuurlijk ongetwijfeld aan bod komen. Toen ik zestien was werkte mijn nicht in Engeland en mocht ik een weekje bij haar gaan logeren. Die week ben ik knappe landhuizen gaan bezoeken die dankzij de National Trust in al hun glorie te bewonderen zijn. Zo van die gigantische gebouwen met een privé-bibliotheek. Inclusief draaitrap én extra verdiep. Ik trok in mijn eentje naar Nottingham, ging naar een openlucht-concert, … Natuurlijk las ik ook een heel deel boeken waardoor ik al snel zonder leesvoer viel en op dat moment leende mijn nicht met dit boek met de woorden ‘Dit ga je ongetwijfeld met alle plezier lezen’. Na een twijfelende ‘Maar daar is mijn Engels helemaal niet goed genoeg voor’ ben ik er in begonnen én al snel was ik helemaal verkocht. Harry Potter zorgde er niet enkel voor dat ik steeds meer boeken in het Engels ben beginnen lezen, deze reeks heeft me ook het fantasy-genre doen ontdekken. De komende jaren keek ik telkens uit naar het moment dat mijn nicht eventjes terug naar huis kwam want dan bracht ze voor mij het volgende deel uit deze geweldige serie mee.

‘De ijzerprins’ is niet enkel het laatste boek uit de Iron Fey-reeks van Julie Kagawa, het was ook mijn allereerste recensie-exemplaar. Gelukkig had ik de eerste drie boeken uit deze serie reeds eerder gelezen. Ondertussen heb ik ook de Blood of Eden-serie ontdekt én de ‘Call of the Forgotten’. Meer zelfs, ik ontdekte begin deze week dankzij Daan (Dankjewel Daan!) dat er een fragment uit mijn eerdere recensie op de kaft van het tweede boek uit die laatste serie is gedrukt. Misschien mag/moet ik nu stilletjes aan echt een stoppen met twijfelen aan mezelf en geloven dat de uitgeverijen tevreden zijn met de recensies die ik hen bezorg.

Ook ‘Schittering van de zon’, het eerste boek uit ‘De Gallaghers van Ardmore’-reeks had een leuke verrassing voor me in spé. Dit was namelijk het allereerste boek van Nora Roberts dat ik las en ik was meteen verkocht. Nadien ontdekte ik dat ik nog meer van haar boeken hou waarin ze thriller én romantiek weet te combineren én ook de Eve Dallas-serie die ze uitbrengt onder het pseudoniem J.D.Robb wist me al snel tot zijn fans te kunnen rekenen.

‘Weg met de literatuur’ is dan weer een boek dat ik al heel lang in mijn bezig heb. Het is ook het allereerste boek dat voor me gesigneerd werd en ik kocht het tijdens mijn eerste bezoek aan het boekenfestijn. Hierdoor verdiend het natuurlijk ook een plekje in deze blogpost, al moet ik meteen ook eerlijk bekennen dat ik de laatste jaren geen boeken van Herman Brusselmans meer gelezen heb.

En dan is er ook nog ‘Torment’ van Lauren Kate. Dit boek kreeg ik immers als … huwelijkscadeau. Een wel heel origineel cadeau, zeker door de gepersonaliseerde inscriptie die Lauren Kate er had in geschreven. En ja, dat boek is meegegaan tijdens onze korte huwelijksreis en ik heb het ontzettend snel uitgelezen. Gelukkig is getrouwd zijn allesbehalve een Kwelling. 🙂

Dankzij dit boek heb ik een zwak gekregen voor de kookboeken van Nigella Lawson. Het gekke is dat ik eigenlijk helemaal niet zo vaak recepten van haar klaarmaak. Behalve dan haar recept voor cupcake-beslag. Dat gebruik ik immers al vele jaren. Ik hou echter van het feit dat haar kookboeken lezen als een verhaal. Bij elk recept schrijft ze immers een persoonlijke inleiding. Dat ze een voorliefde voor grote hoeveelheden vetstoffen heeft is dan weer iets minder. Daardoor durf ik al wel eens wat aanpassingen te doen wanneer ik één van haar recepten uitprobeer. Op die manier probeer ik die kleine monstertjes die ‘ s nachts stiekem onze kleding versmallen (= calorieën) toch een beetje buitenshuis te houden. 😉

‘Sizzling sixteen’ van Janet Evanovich was dan weer de reden van mijn allereerste online boekenbestelling. Nog niet eens zo ontzettend lang geleden, in augustus 2010 plaatse ik immers een vrij omvangrijke bestelling bij de Duitste Bol.com (toen kende ik duidelijk The Book Depository nog niet) die veel weg had van een bestelling bij de afhaalchinees … Voor mij graag nr. 4,6,11,12,13,14,15 en 16.