Jullie hebben het waarschijnlijk al gemerkt … ik ben verslaafd! Niet aan drank, zelfs niet aan chocolade (al ben ik daar zeker niet vies van 😉 ), het zijn de boeken van J.R.Ward die een verslavend effect op me hebben. Meerbepaald ‘The Black Dagger Brotherhood’-serie, die ondertussen al zo’n 13 delen telt. Ik leerde deze serie kennen dankzij de ‘What should I read next’-site, waar hij bij de aanraders stond voor mensen die graag Lara Adrian lezen. In het verleden ben ik door dit soort ‘aanraders’ al wel eens ontgoocheld geweest, maar deze reeks compenseert dat volledig. Al een geluk dat ik me dit keer niet liet ontgoochelen want anders had ik deze reeks misschien helemaal niet leren kennen.
Het eerste boek ‘Dark Lover’ kreeg ik als verjaardagscadeau en wist me meteen in die mate te overtuigen dat ik via The Book Depository de acht volgende delen bestelde. Ondertussen staan er nog maar twee boeken ongelezen op me te wachten én ik ben nog steeds fan van J.R.Ward.
Het is vooral de combinatie van zowel actie als erotiek waar ik van hou. Deze reeks is absoluut niet te vergelijken met het ’50 Tinten’-genre en het lijkt me dan ook jammer dat mensen het niet zouden durven/willen lezen omdat ze verwachten dat het daarop zal lijken. Er komen natuurlijk wel erotische scènes in voor, maar doordat het boek daarnaast ook een hele nieuwe fantasiewereld bevat en er tegelijk humor, romantiek en loyaliteit in verwerkt is, bieden deze boeken veel meer aan dan enkel dat.
Ik hou van de manier waarop J.R.Ward een andere kijk toont op de vampierwereld die al vaak door menig schrijver onder de loep is genomen. De altijd aanwezige dreiging van de ‘lessers’ zorgt er niet enkel voor dat ik blij ben dat ik geen vertaler ben (al die zelfverzonnen nieuwe begrippen en woorden!) het zorgt er tevens ook voor dat elk boek voldoende spanning bevat.
Ondanks het feit dat het over een fantasywereld gaat, bevat deze serie ook voldoende aspecten die voor herkenbaarheid zorgen. Een herkenning die er dan weer voor zorgt dat ik makkelijker in het verhaal kan opgaan én met de karakters kan meeleven. Denk maar aan de vampier-elite met hun hooghartige houding, die zelf enkel met respect wil behandeld én bediend worden, maar datzelfde respect aan niemand anders toont. Of de onwetendheid van mensen die zich niet bewust zijn van wat er om hen heen gebeurd, de verschillen tussen arm en rijk in de vampiermaatschappij, de onrechtvaardigheid, …
De wisselende perspectieven zorgen ervoor dat actie en romantiek goed worden afgewisseld, maar ze zijn ook verantwoordelijk voor een hoog leestempo. Bovendien krijg je als lezer dankzij deze verschillende invalshoeken zowel een blik aan de goede kant als die van de vijanden.
Het enige nadeel dat ik kan bedenken is dat er meer perspectieven bijkomen naarmate de reeks vordert. Natuurlijk is het leuk om een terugblik op eerdere hoofdpersonages te krijgen, je wil immers maar al te graag weten hoe het hen vergaat én op deze manier blijven ze een belangrijke rol spelen in het verloop van het verhaal. Maar vermits er tegelijk ook een introductie is van karakters die later de hoofdrol voor rekening mogen nemen en dan ook nog de perspectieven van de hoofdrolspelers zelf én de vijanden én … Af en toe betrap ik mezelf er op dat ik denk ‘Komaan, ik wil weer terug naar de hoofdrolspelers!’ 🙂
Dat is dan ook het enige minpunt. Ik besef dat niet iedereen fan is van dit soort ontspannende boeken, maar ik ben dat dus duidelijk wel. Het is een hele geruststelling dat je in een boek kan beginnen en dat al je verwachtingen worden waargemaakt. Deze reeks is meeslepend, ze staat garant voor onspanning, is nooit saai en ja, in mijn geval zonder twijfel ook uiterst verslavend. Ik moet mezelf echt verplichten om aan het einde van zo’n boek niet meteen het volgende deel uit de kast te nemen maar eerst eventjes iets anders te lezen. Anders zou ik de hele reeks immers in één keer achter elkaar uitlezen. Vermits ik er momenteel nog maar twee heb staan, moet ik toch stilletjes aan een beetje afremmen (of een bezoekje aan The Book Depository inplannen en de laatste drie boeken bestellen).
Wat was de laatste reeks die een erg verslavend effect had bij jullie?
Ik lees weinig fantasyboeken en dat zijn vaak toch de reeksen. Dus voor mij was het Harry Potter. Overigens spreekt dit me wel aan. Ik heb nog zoveel ongelezen boeken op mijn e-reader, dat ik me heb voorgenomen daarvan eerst nog e.e.a. te lezen voor ik weer nieuwe boeken koop.
Nu moet ik echt beginnen in het eerste deel!
Je hebt me heel nieuwsgierig gemaakt 😉