Titel: Gebonden
Auteur: Emma Chase
Uitgeverij: Karakter Uitgeverij
277 p.

“Drew Evans is knap en zelfverzekerd, hij maakt dagelijks miljoenendeals en hij windt de mooiste vrouwen van New York met zijn glimlach om zijn vinger. De vraag is waarom hij zich dan al zeven dagen, diep ongelukkig en gedeprimeerd, opgesloten heeft in zijn appartement. Hij zegt dat hij griep heeft. Maar wij weten wel beter.

Kate Brooks is briljant, beeldschoon en ambitieus. Als ze aangenomen wordt als partner bij de investeringsbank van Drews vader, wordt Drews flamboyante leventje volledig overhoop gegooid. Ze blijft een geduchte en verontrustende concurrent op de werkvloer. Het feit dat hij zich tot haar aangetrokken voelt, leidt alleen maar af, maar dat ze niet ingaat op zijn avances vindt hij nog het meest frustrerend.”

Mijn mening:

De tekst op de achterflap van dit boek zegt het al ‘Drew Evans is knap en zelfverzekerd …’, deze schatrijke zakenman is echter ook ontzettend zeker van zichzelf. Als jongste van het gezin is hij een serieus verwende Benjamin die absoluut niets kan delen. Wanneer hij iets in zijn vizier heeft stevent hij nietsontziend op zijn doel af tot hij datgene verworven heeft dat hij in gedachte had. Knap, rijk, schaamteloos verwend, … maar bovenal een rasechte casanova, die op het arrogante af voorzien is van zelfvertrouwen.

Geef toe, als je deze omschrijving leest zou je toch een volkomen onuitstaanbaar personage verwachten. Niet? Nee hoor, tegen alle verwachtingen in is Drew ondanks al deze karaktertrekjes net een heerlijk karakter. Hij mag dan wel een vrouwenversierder zijn hij is hier tegelijkertijd heel eerlijk over. Je mag het dan misschien niet eens zijn met zijn manier van leven, door zijn openhartigheid kan je het hem ook niet verwijten.

Het boek was al van bij het begin verrassend, doordat we ‘Gebonden’ in tegenstelling tot de meeste boeken in dit genre, vanuit Drew’s perspectief volgen. Er zijn ook geen wisselende invalshoeken in dit verhaal. Drew is de leidende figuur in dit boek en dat vond ik zelf wel heel verfrissend. Bovendien heeft de combinatie van dialoog en niet uitgesproken gedachten een grappig effect. Nu ja, grappig is misschien een understatement.  Ik zal maar meteen eerlijk toegeven dat ik bij sommige scènes echt luidop aan het lachen was en dat komt doorgaans niet zo vaak voor bij dit soort boeken.

Het boek geeft de lezer een blik op de gedachtengang van een man en de manier waarop Drew zijn avonturen uit de doeken doet, deed me al gauw aan een mannelijke Bridget Jones denken. Ongecensureerd en flaters à volonté, alleen beschikt hij in tegenstelling tot de immens populaire Bridget over een gigantische groot ego.

Niet enkel komen er vaak hilarische vergelijkingen aan bod, hij spreekt de lezer tijdens het verslag uitbrengen ook aan. Hij betrekt hen bij zijn verhaal waardoor het met momenten wel lijkt alsof hij op café tegen jou zijn hele verhaal uit de doeken doet. Het enige minpunt dat me leek te storen is ook letterlijk het minpunt in het verhaal. Het klassieke moment waarop alles net wanneer het goed lijkt te gaan in elkaar stuikt. De manier waarop het misloopt kwam nogal geforceerd over en werkte daardoor een beetje storend. Zonder dit fragment hadden we echter wel een aantal grappige goedmaak-scènes moeten missen. Dus die kleine ergernis was het zeker waard.

Ik zou hier een heel aantal voorbeelden kunnen aanhalen die me aan het lachen brachten, maar dat zou voor jullie de pret bederven tijdens het lezen. Een ding is jullie waarschijnlijk ondertussen wel duidelijk geworden … ik heb er echt van genoten. Zowel van Kate’s sarcasme als Drew die niet enkel gevat is maar nog nooit lijkt gehoord te hebben van sociaal onaanvaardbare uitspraken

Zelfs de klassieke clichés en veralgemeningen die de revue passeerden konden de pret niet bederven. Ik was te vaak druk bezig met luidop in lachen uit te barsten om me hier ook maar een beetje aan te ergeren. ‘Gebonden’ is ontspannend, grappig én toch net iets anders. Ideaal dus als je op zoek bent naar een ontspannend boek.