Titel: Rozengeur en zonneschijn
Auteur: Jill Mansell
Uitgeverij: LS Amsterdam
342 p.

Sophie Wells werkt als fotografe in de populaire badplaats St. Carys. Ze heeft besloten niet meer aan een relatie te beginnen; dat wil ze niemand meer aandoen. Tot haar afgrijzen valt ze toch voor Josh Strachan, de nieuwe eigenaar van het chique hotel Mariscombe House. Waarom moet juist hij haar dan betrappen op skinny-dipping. Dat wordt een zomer vol rozengeur en zonneschijn!

Verhaal:

Sophie houdt van haar job. Haar werk is immers tevens haar grote passie en ze zit er dan ook niet mee in dat ze er vrijwel continu mee bezig is. Op die manier heeft ze nooit tijd om al te veel aan het piekeren te gaan én tracht ze zoveel mogelijk van alle mooie dingen te genieten. Bijvoorbeeld van het prachtige uitzicht dat St. Carys te bieden heeft, de stranden die uitnodigen tot strandwandelingen waarbij de wind alle zorgen lijkt weg te waaien, de toeristen die gegarandeerd mooie foto’s opleveren vermits ze zo onbekommerd van hun ontspannende vakantie aan zee genieten dat ze doorgaans zelfs niet door hebben dat Sophie hen in haar lens heeft. De mooiste foto’s zijn immers degene die onverwachts worden getrokken …

Wanneer Sophie onverwachts gevoelens koestert voor een man én dan nog een inwoner van St. Carys én niet iemand die als toerist slechts tijdelijk in haar leven voorkomt lijkt haar hele routine in elkaar te duiken. Ze was nog zo van plan om niet meer in deze situatie te belanden. Haar strikte voornemen om zich niet meer in te laten met mannen heeft immers een goede reden … alleen kent niemand die reden én is Josh Strachan vastbesloten om haar voor zich te winnen.

Mijn mening:

Dat Jill Mansell een bestsellerauteur is, is jullie waarschijnlijk wel bekend. Ze heeft niet enkel al meer dan twee miljoen exemplaren van haar boeken verkocht, ze heeft ondertussen ook al zo’n 24 verhalen geschreven. Voor mij is ‘Rozengeur en zonneschijn’ het vierde boek dat ik van haar lees én dat betekent gelukkig dat er me nog een heel deel leuke verhalen te wachten staan.

Ik heb immers erg genoten van dit boek. Iemand die niet bescheiden is kan al snel arrogant overkomen, maar Sophie is gewoon een heel eerlijk iemand. Valse bescheidenheid is dan ook niet aan haar besteed en die eerlijkheid zorgt dan ook regelmatig voor grappige conversaties. De relatie tussen Sophie én Josh staat dan wel centraal in dit boek, maar ook de andere personages komen uitgebreid aan bod. Die extra verhaallijnen vind ik persoonlijk zeker een pluspunt omdat ze meer diepgang aan het verhaal geven. Bovendien lijkt Jill Mansell in uitwerking niet echt karakters naar voren te trekken, ze worden echt allemaal vrij uitvoerig uitgewerkt.

Voor mij is ‘Rozengeur en zonneschijn’ dan ook een heerlijk vakantieboek. Een vlot geschreven verhaal met een mooi aantal sympathieke personages dat bovendien zowel grappig als ontroerend is. De humor in Jill Mansell’s boeken is trouwens één van de belangrijkste redenen waarom ik zo van haar boeken hou.