Ik had het ongetwijfeld al eerder over mijn ‘vreemde’ verzameling. Een verzameling postzegels doet niemand vreemd opkijken. Wanneer ik echter vertel dat ik theezakjes verzamel, dan lokt dat doorgaans een erg verbaasde blik uit en na een korte stilte de vraag … ‘Ah, maak je daar dan kaartjes mee?’

Nee dus, toch niet. Toen ik negen jaar was mocht ik plots geen frisdrank meer drinken. Nu is het niet zo dat we dat super vaak dronken thuis, maar als we naar een speeltuin gingen dan hoorde daar wel een flesje limonade bij. In die periode bestonden er helemaal zoveel light-dranken niet. Volgens mij was zelfs cola light toen nog niet echt ingeburgerd en dus was de keuze vrij beperkt. Niet echt leuk wanneer je die leeftijd hebt en al je leeftijdsgenoten mogen wel datgene drinken waar ze zin in hebben. In ieder geval stelde mijn moeke toen voor om thee te bestellen en misschien kon ik dan de zakjes bewaren, want daar bestonden er ongetwijfeld vrij veel van …

Tja, die ene tip en dat allereerste theezakje bleken achteraf het startschot te zijn. Vroeger kwamen er slechts enkele per jaar bij en waren het allemaal zakjes uit België, maar vanaf meer mensen op de hoogte waren van mijn aparte verzameling en daardoor theezakjes voor me meebrachten wanneer ze terugkwamen van een vakantie of voor het werk in het buitenland moesten verblijven … toen ging het plots een pak sneller.

Ik ga niet speciaal een nieuwe theesoort kopen omdat ik het zakje nog niet heb. Stel je voor dat je een thee die je helemaal niet lust tegen je zin moet opdrinken. 😉 Maar dankzij de assistentie van zoveel vrienden en familieleden heb ik hier momenteel twee goedgevulde kaften staan met zo’n 1611 verschillende theezakjes. Zelf maken we geen verre reizen, maar die kleine builtjes komen van zowat overal. Zakjes met koala’s en kangoeroe’s uit Australië, onleesbare zakjes uit China, … Kortom een wereldreis in kaft-formaat. 🙂