Titel: Met een been in het graf (Nachtjagers-serie, 2)
Auteur: Jeaniene Frost
Uitgeverij: Xander Uitgevers
330 p.
“Half-vampier Cat Crawfield werkt als Special Agent voor de overheid om de wereld te bevrijden van ronddolende ondoden. De lessen van Bones – haar sexy en gevaarlijke ex – komen haar goed van pas. Maar als Cat zelf het doelwit van de vampiers wordt, is de enige die haar kan helpen de man die ze juist achter zich wil laten: Bones.
De aantrekkingskracht tussen Cat en Bones is groter dan ooit en Cat moet alles op alles zetten om de relatie strikt zakelijk te houden. En wat wil Bones? Zal hij Cat een tweede maal laten gaan?”
‘Met een been in het graf’ begint vier jaar na het einde van ‘Halverwege het graf’. Catherine werkt voor een geheime organisatie (zo één, waar ver niemand zelfs maar van het bestaan op de hoogte is), ze heeft haar eigen huis, een vriendin die haar door en door kent (zelfs die aspecten van haar leven die ze eigenlijk niet zou mogen weten) … Cat heeft zelfs een lieve kat geadopteerd. Al is ze zelf nog steeds geen katje om zonder handschoenen aan te pakken.
Haar geheime job is absoluut geen bureaujob en zorgt er voor dat haar eerder al avontuurlijke bestaan nog gevaarlijker is geworden. Wanneer ze tijdens een plotse en totaal onverwachte ontmoeting terug tegen Bones opbotst wordt haar risicovolle leven meteen ook opwindender.
Die ontmoeting lijkt meteen ook het startschot te zijn waardoor er nog meer tempo in het verhaal komt en dat wil wel wat zeggen vermits het hele boek in een ontzettend hoog tempo voorbijraast. Opnieuw bevat Jeaniene Frosts boek zowel romantiek, intriges, spanning en een opeenvolging van scènes die uit hun voegen lijken te barsten door alle actie. De gevechtsscènes en actie-scènes zijn zo gedetailleerd beschreven, dat je ze voor je ogen ziet afspelen.
Voeg daar nog enkele plotse en vooral schokkende onthullingen aan toe en je krijgt een onweerstaanbaar boek dat je onmogelijk kan neerleggen.
Wat ik waarschijnlijk het grootste voordeel vind aan deze reeks, en daarvoor verdiend Jeaniene Frost natuurlijk alle lof … is het feit dat het zo geloofwaardig is. Ik vind het echt knap wanneer een auteur van een fantasy boek er in slaagt om haar personages zo neer te pennen dat je hen zonder twijfel gelooft. De gedachten en gevoelens van haar karakters werden erg realistisch omschreven, de levendige en realistische gesprekken komen nooit geforceerd over, … Het zijn net die dingen die ervoor zorgen dat ik als lezer helemaal kan wegduiken in haar boeken.
Persoonlijk vond ik dit boek zelfs nog beter dan zijn voorganger. Het is dan ook ontzettend leuk wanneer een boek aspecten bevat van zowat al de verschillende genres die je graag leest. De grappige conversaties verzorgen het humoristische gedeelte, de vreemde wezens die er in voor komen nemen het fantasie-aspect voor hun rekening, dan heb je natuurlijk nog de actie waardoor het boek een heel hoog tempo heeft en nooit gaat vervelen en Bones & Catherine zorgen er opnieuw (gelukkig maar!) voor dat ‘Met een been in het graf’ romantisch én sexy is.
Een gedachte over “Met een been in het graf – Jeaniene Frost”