Titel: Hemel en aarde (Het eiland van de drie zusters – trilogie, 2)
Auteur: Nora Roberts
Uitgeverij: Boekerij
295 p.

“Ripley Todd is de zus van de sheriff en tegelijk zijn assistent. Volgens Mia Devlin bezit Ripley, net als zij en haar vriendin Nell, een mysterieuze gaven die te maken heeft met het verre verleden, iets waar Ripley zich hevig tegen verzet.“Dan komt MacAlister Booke naar het eiland om onderzoek te doen naar de legende dat het eiland behekst is. Zijn bemoeienis heeft dramatische gevolgen, niet alleen voor hem, maar ook voor het eiland dat een eeuwenoud geheim verborgen houdt. “

Ik ging er eigenlijk vanuit dat dit opnieuw een losstaand verhaal zou zijn maar kwam toen ik het boek effectief in handen had, al snel tot de ontdekking dat het het tweede deel uit een trilogie betrof. Daarom moest ik eerst even op zoek naar ‘Dansen op lucht’. Ik ben immers iemand die reeksen echt wel in volgorde wil lezen. Bij de eerste bibliotheek lag het boek in het archief en zou men het eerst moeten opvragen, gelukkig was het in de plaatselijke bibliotheek wel beschikbaar.

Nu ik beide edities naast elkaar heb kunnen liggen werd één ding al snel duidelijk … persoonlijk vind de recente Boekerij- uitgave van deze reeks veel beter bij het verhaal passen als zijn voorganger. De afbeelding die de kaften siert sluit heel mooi aan bij het beeld dat ik zelf voor ogen heb van het eiland.

In het eerste boek maakten we kennis met Nell, die niet op het eiland geboren werd, maar er wel voor het eerst in haar leven een plek vond waar ze zich helemaal thuis voelt. Dit keer is Ripley Todd aan de beurt.

Ripley komt over als een heel nukkig iemand, die snel in de verdediging schiet en minstens even snel aan het knorren en brommen slaagt. Al jaren lang lijkt het alsof ze haar lot weigert te aanvaarden. Ze ontkent liefst van al staalhard wat anderen evengoed als zij beseffen en tracht dat aspect van haar leven volledig te negeren.

Maar dan doet Dr. MacAlister Booke zijn intrede op het eiland. Hij palmt de cottage in die Ripley op het oog had en vult de kleine, gezellige woning tot de nok met zijn onderzoeksmateriaal en snufjes. Hij lijkt wel een Indiana Jones die zich met het paranormale bezighoudt. Maar dan wel één die erg rijk, ontzettend vergeetachtig én een doorn in Ridley’s oog is. Hij vestigt immers al zijn aandacht op datgene dat zij tracht te negeren.

Hij brengt barsten in haar verdedigingsmechanisme en zorgt ervoor dat de hartstocht en het rechtvaardigheidsgevoel dat achter haar botte houding schuilt, wordt blootgelegd.

Het enige nadeel dat ik bij dit boek vond is dat de verhaallijn van hun tegenstander(s) niet zo mooi in het geheel lijkt op te gaan. In ‘Dansen op lucht’ lijken beide verhaallijnen mooi op elkaar aan te sluiten, maar bij dit boek had ik op een bepaald moment het gevoel alsof het er plots nog ineens moest aan worden toegevoegd. Gelukkig kwam dit naar het einde van het verhaal wel beter over.

Beide delen uit deze reeks zijn minder omvangrijk als Nora Roberts losstaande verhalen en je merkt dan ook dat het allemaal iets sneller verloopt. Toch zorgt de schrijfster er ook in deze reeks voor dat haar personages heel sympathiek en realistisch zijn. Net door Ripley’s karaktertrekjes komt ze heel geloofwaardig over en leef je als lezer veel sneller met haar én de mensen die ze liefheeft mee.

Ondanks het feit dat ze minder pagina’s ter beschikking heeft om het eiland uitvoerig te beschrijven slaagt Nora Roberts er toch in om deze bijzondere plek zo tot leven te wekken dat je er tijdens het lezen meteen een beeld van voor ogen krijgt. Van Mia’s huis op het klif tot de kleine cottage aan het bos. Van Ripley’s en Zach’s huis aan het strand, tot het uizicht dat ze vanop hun terras kunnen aanschouwen.

Al moet ik als boekenfan eerlijk toegeven dat ik me vooral ook inbeeld hoe Mia’s boekenwinkel er uit moet zien. Stapels vol boeken, gezellig ingericht én met de heerlijke geur van Nell’s gebak die je tegemoet komt vanaf je de winkel binnenstapt.