Ik ben één van de gelukkigen die jarig is tijdens de grote vakantie. Voor mij waren er dus nooit examens of les tijdens mijn verjaardag. Ik ben duidelijk niet één van die mensen die met ouder te worden niet graag meer jarig is, maar ik moet wel toegeven dat jarig zijn als volwassene helemaal anders aanvoelt. Als kind leek die dag echt helemaal van jezelf te zijn, er hingen gekleurde vlaggetjes op, er kwamen kaartjes met de post, familie kwam op bezoek om je proficiat te wensen en de jarige mocht ook telkens zelf kiezen wat het avondeten was. In mijn geval was dat telkens de smosh met garnalen en ronde kroketjes.

Sommige van die dingen zijn er voor mij zelfs zo mee verbonden, dat een verjaardag zonder die zaken, niet echt als een verjaardag zou aanvoelen. Ik ben bijvoorbeeld een enorme fan van verjaardagskaartjes.

En jullie weten al dat ik ondertussen een mailvriendin heb in plaats van een penvriendin (ja hoor, ik ga wel een klein beetje mee met de tijd), maar die kaartjes blijven voor mij toch echt onmisbaar. Natuurlijk zijn de lieve sms-jes en FB-wensen ontzettend lief en leuk om te ontvangen, maar zo’n kaartje in je postbus vinden, in plaats van de steeds terugkerende rekeningen, maakt die dag toch net wat specialer. En smosh is nog steeds mijn lievelingseten, het lijkt wel een eerbetoon aan mijn grootmoe, die het vroeger steeds maakte. Het staat niet op de site, omdat het zo eenvoudig is dat je het amper een recept kan noemen, maar ik eet het nog steeds even graag en nog altijd samen met de ronde kroketjes. 🙂

 

Het grote verschil met vroeger is dat je er nog steeds naar uitkijkt, maar dat het nu je volwassen bent meer een dag als een ander is. Eéntje waarop je wel zelf kiest wat je wil eten, maar de maaltijd eerst zelf klaarmaakt. Bovendien vier je nu je verjaardag doorgaans in het weekend en dus niet op de dag zelf. Hmmm, eigenlijk gaan we er dus op vooruit met het ouder worden, want nu vieren we immers twee keer feest. 🙂

Traditiegetrouw zet ik me rustig neer om receptjes uit te kiezen die ik kan klaarmaken. Er zijn er immers nog steeds een heel deel die geen foto hebben op de site. En vermits ik zoveel recepten heb en ik slechts één à twee keer per jaar voor meer mensen kook als ons tweetjes, heb ik steeds opnieuw binnen de kortste keren een hele lange gerechtenlijst. Die vervolgens gecensureert werd met de wijze boodschap ‘Er komt 9 man, geen heel legioen hé’.

Er had iemand bij de fietsenstalling schrik dat ik ging omvallen met mijn fiets, toen ik (en ja, ik denk dat ik die dag mijn record van maximum fietslading verbroken heb) al een heel deel van de feest-boodschappen in huis haalde. Maar je hebt natuurlijk wel heel wat ingrediënten nodig wanneer je al de volgende recepten wil klaarmaken.

 

– wraps met gerookte zalm, kruidenkaas en rucola
– wraps met kipfilet, maïs, komkommer en sla
– zuiderse pastasalade
– smosh met hesp
– tomaat, mozzarella, basilicum en mandarijntjes
– hamsalade met parmaham, mozzarella, perzik en pecannoten
– hartige cake met zongedroogde tomaten

 

(Yep, dat is de gecensureerde versie, want er stond oorspronkelijk nog een extra salade en mini-quiches bij)

– Frambozen-macarons
– Eton Mess
– Koude chocoladetaart met meringue en petit beurre koekjes
– Kaas-banaantaart
– witte chocolade-cranberrykoekjes

 

Vooral hier heb ik me moeten inhouden, want voor twee personen ga je niet vaak uitgebreid dessertjes klaarmaken, en al helemaal niet wanneer je probeert af te vallen. 🙂 Het voordeel is wel dat ik nu weer enkele nieuwe foto’s heb kunnen toevoegen aan de receptenrubriek.

En ook de leuke boeken en cd (eindelijk mijn Muse-verzameling terug compleet)die ik cadeau kreeg zijn al toegevoegd aan de site. Het laatste kookboek van Nigella, dat op mijn wenslijstje stond, is nog in bestelling en ik vermoed dat ik met de centjes die ik kreeg nog wat extra leesvoer ga aanschaffen. Al moet ik daarvoor eerst een selectie maken, nog moeilijker als receptjes uitkiezen, want er zijn ontzettend veel boeken die ik graag aan mijn privé-bibliotheekje wil toevoegen. 🙂