Ik heb waarschijnlijk al wel eens vermeld dat hype’s bij mij het tegenovergestelde effect hebben. Wanneer iedereen zegt dat je een bepaalde film echt wel moet gezien hebben, dan heb ik al totaal geen zin om hem te bekijken. En dat telt dus ook voor alle mogelijke vormen van hype’s, vanaf men iets enorm begint op te kloppen en je er gewoon niet meer kan naast kijken hoeft hij me voor niet meer.

De enige keren dat ik dus wel eens mee ben met zo’n nieuwe hype is wanneer ik er al veel langer mee bezig was … Hmmmm, maakt dat me dan niet juist een trendsetter ? 🙂

Zo was ik al helemaal verslaafd aan de Harry Potter boeken vooraleer ze hier bekend werden, moest ik mijn cupcake materiaal in Nederland bestellen omdat je het in 2007 hier nergens kon vinden, zo doe ik al handwerk sinds het tweede leerjaar waar we leerden haken en kruisjessteken en ben ik dat altijd blijven doen.

Maar nu zit ik dus met een dilemma, ik wil immers al jarenlang enorm graag leren werken met een naaimachine. Het lijkt me ontzettend leuk om iets nieuw te creeëren of iets afgedragen te recuperen of om te toveren tot iets helemaal anders. Zo heb ik hier momenteel enkele oude jeansbroeken liggen die ik heel graag wil omtoveren tot handtas en breitas.

Na haken, kruisjessteken en breien waarvan ik steeds de basis in het lager onderwijs heb geleerd en dan mezelf de rest heb aangeleerd via boeken (wat niet zo handig is vermits er voor de linkshandigen enkel staan ‘Doe alles omgekeerd), leek het leren van snit en naad me een logische volgende stap. Maar ondertussen is zelf je kleding maken zo’n hype geworden dat ik weer begin te twijfelen. Iemand anders zou net nu mee op de kar springen vermits je er overal boeken en materiaal voor vindt, maar ik zou er nu dus net afspringen.

De reden waarom ik dit keer niet direct de knoop doorhak is omdat de pro-zijde dit keer langer is dan die met de nadelen. Het voornaamste nadeel is het feit dat het momenteel bijna een must is om zelf te leren naaien en de kostprijs van het materiaal. De voordelen zijn net iets omvangrijker, zo weet ik sinds ik mijn trouwjurk voor het eerst aandeed dat het toch wel veel aangenamer is wanneer een kledingstuk op maat is gemaakt en overal goed aanpast. Ik heb ontzettend veel ideetjes van zaken die ik graag zou willen kunnen maken en het lijkt me ontzettend handig om zelf mijn broeken te kunnen verkorten of versmallen op de taille.

Ook het juiste materiaal in huis hebben om je favoriete kledingstukken die je ontzettend vaak draagt en dus erg snel verslijten, terug te kunnen opwaarderen lijkt me heel erg handig. Stoffen, ritsen en stikzijde kosten dan wel erg veel, maar het lijkt me ontzettend leuk en voordelig wanneer je in staat bent om van een te groot kledingstuk dat je bijvoorbeeld bij de kringloopwinkel kocht, iets helemaal nieuw te maken dat je wel past. Al is dat natuurlijk wel al meteen zeer verre toekomstmuziek.

Ik wil dat wel heel graag kunnen, maar je moet natuurlijk wel bij de basis beginnen en dat is iets maken volgens een patroon en niet iets bestaand helemaal uit elkaar gaan halen en het naar je eigen fantasie ombouwen tot iets totaal anders.

Het laatste en misschien wel belangrijkste pluspunt is dat ik de perfecte leerkracht zou hebben. Mijn eigen moeke deed regentaat snit & naad, ze heeft jaren les gegeven en zou dus perfect in staat zijn om me de basis principes uit te leggen. Bovendien is zij er echt heel erg goed in. Toen ik jonger was maakte ze af en toe kleding voor ons, en het trouwkleed dat ze twee jaar geleden voor me maakte vind ik nog steeds prachtig. Ik doe het zelfs nog steeds af en toe eens aan om naar F.A.C.T.C.S of de Antwerp Convention te gaan.

Ik hoop dat het er ooit van komt en ik hier dan ook af en toe een foto van een nieuwe creatie kan posten. Een creatie die dan ook nog eens goed past want dat is de winkelketens zelden het geval.En wie weet … tegen dat het er eindelijk van komt om al die principes aan te leren en ze onder de knie te krijgen is het waarschijnlijk helemaal geen hype meer. 🙂